بررسی تاثیر ویژگی های شخصیتی و رفتاری در تبیین قصد کارآفرینانه دانشجویان(مورد مطالعه: دانشگاه شاهد)

این مقاله به بررسی تأثیر سه ویژگی شخصیّتی شامل گرایش ‌به‌ ریسک‌پذیری، کانون‌ کنترل و شخصیّت پیش‌فعال، بر شکل‌گیری قصد کارآفرینانة دانشجویان، باتوجه به نقش میانجی‌‌گر مؤلفه‌های مدل رفتار برنامه‌ریزی‌شده (TPB)، می‌پردازد. همچنین بررسی تفاوت بین گروهی که خود یا والدین آن‌ها تحصیلات یا تجربة قبلی کارآفرینی داشته‌اند و گروهی که این ویژگی‏ها را نداشته‌اند، از اهداف تحقیق است. این پژوهش، کمّی و از نظر هدف، کاربردی از نوع توصیفی-همبستگی است. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامة بسته-پاسخ و برگرفته از ادبیات پژوهش است و داده‌ها به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه‌بندی‌شده، جمع­آوری شد. جامعة آماری، تمام دانشجویان دانشگاه شاهد در سال تحصیلی 1398 هستند. برای تجزیه‌وتحلیل اطلاعات از مدل‌سازی معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی، در نمونه‌ای به تعداد 443نفر، استفاده شد. نتایج حاکی از اعتبار مدل رفتار برنامه‌ریزی‌شده، در پیش‌بینی قصد کارآفرینانة دانشجویان است. گرایش ‌به ‌ریسک‌پذیری و کانون‌ کنترل به‌صورت مستقیم، اثر مثبت و معنادار بر قصد کارآفرینانه داشتند، ولی شخصیّت پیش‌فعال، اثر مستقیم معناداری بر قصد نداشت. در بررسی اثر میانجی‌گری، مشاهده شد که هر سه مؤلفة مدل رفتار برنامه‌ریزی‌شده، به صورت جزئی، مکمل، رقابتی و یا کامل، رابطة بین ویژگی‌های شخصیّتی و قصد را میانجی‌گری می‌کنند. همچنین دو گروه مورد مطالعه، در برخی روابط تفاوت معناداری با هم دارند.